2014S_CACM: พาไปดูค่ายยิวแห่งแรกที่มิวนิก

เราออกเดินทางจาก Köln ด้วยรถไฟ เวลาประมาณสี่ทุ่ม เพื่อประหยัดเวลาและค่าที่พักไปอีกหนึ่งคืน ซึ่งจะถึงมิวนิคเวลาหกโมงเช้าพอดี แต่ในความประหยัดก็ต้องมีความยากลำบากแฝงเสมอค่ะ เพราะเราไม่ได้นั่งยาวจนถึงเช้า ต้องมีเปลี่ยนขบวนที่ Frankfurt am Main ตอนเที่ยงคืน ซึ่งภาพในหัวตอนจองตั๋วก็คือ ก็ไม่น่าจะมีอะไรนะ … ตัดภาพมาที่ความเป็นจริง ที่อุณหภูมิเลขตัวเดียว ชานชาลาเปิดโล่งตอนเที่ยงคืน แม้จะเป็นเพียงครึ่งชั่วโมงที่ต้องรอรถไฟขบวนถัดไป แต่มันก็ยาวนานจนทำให้นึกถึงคืนที่นอนที่สนามบินที่ Riga ห้ามป่วย ห้ามตาย ห้ามหลับ เด็ดขาด นั่งมองนาฬิกาผ่านไปทุกวินาทีเลย … ซึ่งก็ยังดีที่รถไฟมาตรงเวลา พอได้ขึ้นปุ๊บก็หลับยาว

เรามาถึง München Hbf หกโมงตามเวลาเป๊ะ ก็ไปเช็กอินที่โรงแรมซึ่งจองไว้ล่วงหน้าแล้วคือ Euro Youth Hotel ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากสถานีรถไฟเลย สะอาด ปลอดภัย อาหารเช้าก็ดี มีอินเตอร์เน็ตให้เล่น ถือว่าโอเคเลยค่ะ หลังจากทำธุระส่วนตัวเสร็จเรียบร้อยก็ออกเดินทางเลยค่ะ มาดูกันว่า 1 วันในมิวนิค จะไปไหนได้บ้าง

The Dachau Concentration Camp Memorial Site and Museum
(ฟรีค่าเข้าชม, ค่า audio guide 3.5 ยูโร)

การเดินทาง
เราซื้อตั๋ว Single day ticket-Munch XXL ราคา 8.1 ยูโร เพื่อใช้เดินทางทั้งวัน การไปค่ายดาเคาจะเดินทาง 2 ต่อ คือ รถไฟต่อด้วยรถบัส เรานั่งรถไฟจาก München Hbf สาย S2 ไปลงที่สถานี Dachau/Petershausen แล้วเดินมาขึ้นรถบัสสาย 726 ที่ชานชาลาใกล้สถานีรถไฟ ไปลงที่ Saubachsiedung ถ้าไม่แน่ใจก็ถามคนขับก็ได้ค่ะว่าไป Dachau Camp ใช่มั้ย

The Dachau Concentration Camp Memorial Site and Museum หรือเรียกสั้นๆ ว่า ค่ายกักกันดาเคา บางคนอาจสงสัยว่าเราชอบนาซีรึเปล่าถึงได้ชอบไปมิวเซียมเกี่ยวกับอะไรพวกนี้ ทำไมไม่ไปดูอะไรสวยๆ งามๆ ถ่ายรูปๆ ก็จบแล้ว…คำตอบคือ…เปล่า แต่เราอยากเข้าใจประวัติศาสตร์เค้ามากกว่า อ่านหนังสือ เปิดกูเกิ้ล ก็ได้ข้อมูลระดับนึง แต่การมาเดิน มาเห็น มาอยู่ในสถานที่ที่ครั้งนึงในประวัติศาสตร์เคยเอาคนมาขังไว้ ทรมาน ใช้แรงงาน และเผา(ทั้งหมดมีการวางผังอย่างเป็นระบบ) เป็นจำนวนมาก มากๆ มันขนลุก และจินตนาการไปว่าถ้าเป็นเราตอนนั้น จะเลือกตายหรืออยู่อย่างทรมานในค่ายนี้ด้วยความหวังอันน้อยนิด

ค่ายกักกันดาเคาจัดอยู่ในประเภท Labor Camp หรือค่ายสำหรับใช้แรงงาน ใครที่เคยอ่านเรื่องเกี่ยวกับนาซีน่าจะเคยเห็น motto นี้ “Arbeit macht frei” หรือ การทำงานจะนำไปสู่อิสระภาพ เป็นสโลแกนที่นาซีใช้ชวนเชื่อคนให้มีความหวังว่า วันนึงพวกเค้าจะได้อิสระภาพคืนมา เดิมจะมีติดอยู่ที่ประตูทางเข้าค่าย แต่เราไม่ทันสังเกตว่าตอนนั้นมีอยู่มั้ย พอไปหาข้อมูลเพิ่มปรากฏว่า มันถูกขโมยไปตอนต้นเดือน พ.ย. 2014 (เราไปปลาย พ.ย. T^T) ดังนั้นถ้าไปตอนนี้ก็จะไม่เห็นละค่ะ

เราจะขอแบ่งเองง่ายๆ ว่า 4 ส่วนหลักๆ ของค่ายนี้ คือ
1. Museum ส่วนจัดแสดงนิทรรศการเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่ค่ายนี้ เดิมเป็น Maintenance building
2. Barracks เดิมเคยเป็นอาคารสำหรับนักโทษ
3. Crematorium หรือห้องเผาศพ ตรงนี้ชะโงกหน้าแล้วเดินผ่านเร็วๆ แค่คิดภาพก็ไม่ไหวละ
4. Religious Memorial เป็นอนุสรณ์สถานของแต่ละความเชื่อทางศาสนาต่างๆ

นักโทษที่ถูกจับมาใช้แรงงานในค่าย จะต้องถูกจับอาบน้ำและยึดของทุกอย่างที่ติดตัวมาทั้งหมด ไม่เว้นแม้แต่แว่นตาหรือขาเทียม และใส่เพียงเสื้อกับกางเกงที่เหมือนชุดนอนเท่านั้นไม่ว่าอากาศจะร้อนหรือหนาว เลยยิ่งทำให้เราอินไปอีกเพราะ ณ ช่วงเวลาที่ไปเป็นฤดูหนาวพอดี ขนาดใส่ตั้งหลายชั้นยังไม่พอเลย แล้วคนเหล่านั้นเค้าอยู่กันได้อย่างไร

หากมีโอกาสมามิวนิค ขอให้มาเดินดูกันค่ะ ใช้เวลาประมาณครึ่งวันนิดๆ เราจะทึ่งในระบบของมัน แต่ก็หดหู่กับความโหดร้ายของมันเช่นกัน

เพิ่มเติม
เดินดูค่ายเครียดๆ แล้วหิว ที่นี่มีร้านอาหารบริการด้วยค่ะ อร่อย สะอาด และไม่แพงค่ะ

BMW Welt (BMW World)
(BMW Welt ฟรีค่าเข้าชม, BMW Museum ค่าเข้าชม 8 ยูโร)

การเดินทาง
นั่งรถไฟมาลงที่ Olympia-Zentrum เดินออกมาแป๊บนึงก็เจอเลยค่ะ

ออกตัวก่อนว่าไม่ค่อยอินกับเรื่องรถเท่าไหร่ แต่มามิวนิคจะไม่ให้มาแหล่งกำเนิด BMW ก็ใช่ที่ เดินเข้าไปนี่ไม่เข้าใจอะไรเลยค่ะ ฮ่าๆๆ อันไหนใหม่ อันไหนเก่า ไม่รู้เลยยย… แต่เราชอบการออกแบบตัวอาคาร BMW Welt สวยล้ำจริงๆ ได้อ่านข้อมูลก่อนเดินทางมาว่า concept ในการออกแบบคือ Cloud Roof โครงสร้างหลังคาของอาคารถูกออกแบบให้มีลักษณะลอยเหมือนก้อนเมฆ ส่วนตัวอาคารที่รับน้ำหนักถูกออกแบบให้เป็นลักษณะเกลียวพายุทอร์นาโด บวกกับ function ของอาคารนี้ที่ใช้พลังงานแสงอาทิตย์ ทุกอย่างจึงลงตัวและตอบโจทย์งานออกแบบอย่างมาก … ส่วน BMW Museum เราไม่ได้เข้า เพราะมันเย็นมากแล้วและไม่อินกะรถด้วยเลยขอบายดีกว่า ฮ่าๆๆ

---

My View

การเที่ยวเยอรมันไม่ยากค่ะ แต่จะให้ง่ายขึ้นก็เรียนรู้ภาษาเค้าไว้นิดนึงก็ดีค่ะ บางคำพอเดาได้ เพราะมันคล้ายๆ กับภาษาอังกฤษ และคนส่วนใหญ่ก็พูดอังกฤษได้ ไม่ต้องกังวลมากค่ะ การเดินทางก็สะดวก อาหารอร่อย แนะนำว่า นอกจากเบียร์ ขาหมู แล้ว ให้ลองกินไส้กรอกกับซุปค่ะ เข้ากันดี๊ดีและอิ่มอย่างไม่น่าเชื่อ

จบแล้วสำหรับการออกทริปคนเดียวครั้งแรก ได้เจอประสบการณ์มากมาย หวังว่าจะเป็นประโยชน์กับทุกคนที่แวะมาอ่านกันนะคะ : )